Bu yazıyı paylaşın;


Uçurtmalar ve Çocuklar

Uçurtmaların her yaştan insana neşe ve heyecan veren bir yanı vardır. Renklerine, gök yüzüne tırmanışına, rüzgara karşı direnirken şıkır şıkır süzülmelerine bayılırız.

Ben, çocukları uçurtmalara benzetirim. Hızlı değişirler, hızlı büyürler, hızlı öğrenirler, kıpır kıpırdırlar.

Hep yaşamın sevinçlerini hatırlatırlar. Tüm anne abalar, en yükseğe uçabilmelerini dilerler tüm kalpleriyle.

Uçurtmaların ipini tutan elleridir önemli olan. İnanmayacaksınız ama, nerede yükselemeden bir yerlere takılıp kalan uçurtma görsem kederlenirim. Uçurtma diğer uçurtmalar gibi özenle yapılmıştır; rengarenktir ve uçamaması için hiçbir neden yoktur. Sadece dikkatsiz eller vardır ipi tutan; aceleci eller. Bir an önce, herkesten önce, uçurtmayı gökyüzünde görmek isteyen. Onlar, uçurtmanın ne zaman ve hangi koşullarda havalanacağına odaklanmaz; onlar, sadece uçurtmalarını en yukarıda görme arzusundadırlar. Uçurtmanın yükselişinin mutluluğunu yaşamak varken; ulaşmasını istedikleri yüksekteki bir yerlere bakarlar. Uçurtmayla aralarındaki tek bağı, uçurtmanın ipini, uçurtmayı yükseğe yollamak üzere kullanırlar. Yolculuğu değil, sadece kontrolü önemserler çoğu zaman.

Uçurtma, elin her titreşiminden, hareketinden etkilenir. İpin gerçekten sağlam olması gerekir ki kopup gitmesin uçurtma. Bir kez koparsa, yere sağlam inmesi ve daha da önemlisi bulması kolay değildir uçurtmayı. Gevşeklik ayarı öyle iyi yapılmalıdır ki, uçurtma hem yükselebilsin, hem de serbestçe salınabilsin ve de bir tehlike karşısında kontrollü biçimde toplanabilsin. Böylece, uçurtma
zarar görmesin. Uçurtmanın keyfi, onunla aramızdaki bağı kaybetmedikçe, vardır.

Çocuklarımız, büyüme sürecinde bize gerçekten çok ihtiyaç duyarlar. Beslenmeleri, öğrenmeleri, neşeli ve sağlıklı olmaları bize bağlıdır. Ta ki kendi ayakları üzerinde durana kadar. Yetişkin oluncaya kadar,onlarla aramızdaki bağ, uçurtmanın iplerine benzer. Çok gerilmeden ama asla ihmal edilmeden, elimizden bırakmadan ama ha bire çekiştirip durmadan bir denge gerektirir onlarla ilişkimiz. Rahat hareket etmek isterler, fakat, onların arkasında olduğumuzdan da emin olmak isterler. Kendi başlarına bir şeyleri becermek isterler; beceremediklerinde ise destek alacakları ana babalarının varlığıyla güven duyarlar.

Yetişkin olduklarında ise, ana babalarıyla aralarındaki bağ dostluk ve sevgi bağıdır artık. Varlığıyla gurur duyulan, ileri yaşların huzurla geçmesini sağlayan evlatlar yine yaşamın sevinç kaynağıdır.

Artık uçup gitmekte olan şey, zamandır.

Yeni bir yılın tadını çocuklarınızla çıkarabilmenizi dilerim. Onlar hayatımızın en neşeli günlerinin renkli uçurtmaları ve zamanın en iyi göstergeleri.

Gül Kırçıl

Gül Kırçıl

Eğitim Danışmanı